Laatstgenoemde spreekt over de bevolking als vee en beiden staan voor een trans-humane technocratische maatschappij. Hoewel de media en ook de politiek, het World Economic Forum een praatclub noemen, waarvan de invloed wordt overschat, lijken de bewijzen zich op te stapelen dat het praatclubje van Klaus Schwab veel meer is dan dat. De verwevenheid van deze organisatie met multinationals, NGO's, overheden en politiek, waaronder de Nederlandse overheid en het kabinet zijn zorgwekkend.

Onder aanvoering van onder andere dit supranationaal syndicaat bewegen wij ons naar een geïsoleerd en eenzaam bestaan, waarvan de anderhalve meter en gezichtsmasker een voorproefje waren. Deze weg naar gevangenschap begon als bevrijding-, of wat we nu verlichtingsdenken noemen. Met de woorden 'Cogito, ergo sum' (Ik denk, dus ik besta) van de Franse filosoof Rene Descartes werd een nieuwe tijd ingeluid. Deze woorden worden door velen beschouwd als fundament van het verlichtingsdenken, wat vanaf de 18e eeuw geleidelijk de kerkelijke dogma's verving met intellectuele rede. Het was ook de overgang van het collectivisme naar het individualisme. Godsdienstige dogma's werden door onderbouwde rede bestreden en angsten weggeredeneerd.

Door de nadruk op het individu en wetenschap versus godsdienst, raakten mensen in toenemende mate geïsoleerd en ontstond er een gebrek aan zingeving. Dit zingevingsvacuüm werd opgevuld door wetenschap, waar de moderne mens immers haar hoop op had gevestigd. Een ontwikkeling die de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche omschrijft met de uitspraak: "God is dood" Ook bracht dit een mechanisch mens- en wereldbeeld mee en werd zelfs het spirituele concept van de ziel mechanisch. De Franse filosoof Julien Offray de La Mettrie beschrijft de ziel als de geest welke door de hersenen en het zenuwstelsel wordt gevormd.

Door het toenemende zingevend karakter, neemt wetenschap steeds meer de vorm aan van een religie. Deze rol is conflicterend met de aard van wetenschap, zoals beschreven door de Oostenrijks- Britse filosoof Karl Popper. Hij stelt in zijn algemeen aanvaarde wetenschapstheorie falsificatie centraal. Met andere woorden, de stelling dat katten nooit zwart zijn wordt weerlegt door één zwarte kat. Omdat religie houvast geeft, is het inherent onbeweeglijk en biedt het fundamentele waarheden waar niet aan getornd mogen worden. In religieuze context mag de stelling dat katten nooit zwart zijn, dan ook niet weerlegd worden. 

Waar de elite voorheen de kerk gebruikte, wordt nu de academie gebruikt om hun doelen te bereiken. De term elite is afgeleid van het Franse woord elité, wat uitverkoren of uitgekozen betekent. Het woordenboek spreekt van 'een groep bevoorrechte mensen', wat in de huidige Orwelliaanse doublespeak de betekenis gekregen heeft van een groep niet bestaande mensen. Deze groep kan naar willekeur academisch shoppen, zonder zich druk te maken over samenhang en logica. En zo met een schijnbaar wetenschappelijk aureool hun donkere motieven verbergen. Corruptie is verschoven van de gekochte geestelijkheid naar de gekochte wetenschap, wat het oude maar ter alle tijden actuele gezegde 'wie betaald, bepaald' wederom bevestigd.       

Omdat katten niet zwart zijn, wordt de zwarte kat voor de rechter gedaagd. Waarna de rechter in haar wijsheid besluit, omdat de wetenschap het zegt, de gedaagde niet bestaat. Door gekochte wetenschap en een religieuze status, is een academisch pantheon ontstaan en zijn theorieën tot dogma's verworden. Maar wetenschap, of de weg van de intellectuele rede kan niet dogmatisch zijn. Dogma's geven houvast, maar zijn inherent daaraan conservatief en staan progressieve kennisvergaring niet toe. Dogma en wetenschap staan hierdoor lijnrecht tegenover elkaar.

Door haar religieuze status, is wetenschap met de woorden van de Duitse filosoof Karl Marx, "opium van het volk" geworden. Dit wordt zichtbaar in de wetenschappelijke dogma's van corona, stikstof en klimaat, waaraan op straffe van uitsluiting en demonisering niet getwijfeld mag worden. Daarom wordt in toenemende mate door veel wetenschappers een inhoudelijk publiek debat vermeden en grijpt men steeds vaker naar het politieke instrument van de persoonlijke aanval en zelfs framing. Termen als 'complotdenker' en 'wappie' zijn in de academische wereld gangbare begrippen geworden. Academische wapens om tegenstanders af te slachten en religieus aanzien te vergaren.

Het mechanisch en dus maakbaar mens- en wereldbeeld, stelt gezondheid, wat staat voor een goed werkend mechanisme centraal. Met het door de WHO (Wereld Gezondheidsorganisatie) omarmde dogma van 'One health', wat uitgaat van een wederkerig mechanistische relatie tussen mens, dier en milieu, is de stap naar een holistisch mens- en wereldbeeld gezet.   

Vanuit het collectivisme bewegen wij ons dus via het individualisme naar holisme. Een uitgangspunt waarbij zoals Aristoteles het zei: "Het geheel meer is dan de som van de delen." Hierbij kan het holisme de vorm krijgen van een gesloten gecontroleerd systeem, waarbij de mens als mechanisme onderdeel is van een groter mechanisme. Aan de 'mechanismen' kan gesleuteld worden, tot het voldoet aan de wensen van een klein bevoorrecht groepje, wat zich ver verheven ziet boven 'gewone' mensen.

Maar we kunnen ook kiezen voor een meer spirituele holistische benadering. Deze visie is een logisch gevolg van de evolutie van ons mensbeeld en doet recht aan zowel de samenhang tussen mensen als het recht en de vrijheid van het individu. Deze verbondenheid met anderen en de wereld om ons heen bestaat al in ons, we hoeven het alleen in onszelf te ontdekken.

"U bent als een steen welke in het water wordt gegooid. De weerklank van uw zijn is als de golven die de steen veroorzaakt. Uw wezen klinkt in het zijn en beïnvloed al wat is. Tegelijk wordt u beroert door elke andere" (van deze website) Of zoals Mahatma Ghandi het verwoorde: "God woont in elke menselijke vorm, ja in elk deeltje van Zijn scheppingen, in alles wat op Zijn aarde is."

Het is aan een ieder om te kiezen tussen de natte droom van het World Economic Forum en haar aanhang, een mechanistisch mensbeeld en bevolking als vee, of naar binnen te keren en jezelf als mens ontdekken. Een vrij mens, in vrijheid verbonden met elkaar en de wereld om ons heen.