Leaver dea as slaef
Op het monument nabij de Friese plaats Warns op het Roode klif is de tekst 'leaver dea as slaef' (Liever dood dan slaaf) te lezen. Het is een monument om de slag bij Warns of volgens historische bronnen de slag bij Stavoren te gedenken. Deze slag was bedoeld om een einde te maken aan de Friese vrijheid welke de Hollandse graaf een doorn in het oog was. Na de val van het Romeinse rijk was geld een schaars goed geworden waardoor het feodale- of leenstelsel ontstond. De Friezen inclusief de ommelanden (gebieden in de huidige provincie Groningen buiten de stad) hadden een mate van zelfstandigheid verworven waardoor er op hun grondgebied geen feodale instituties waren. Aangezien een feodaal systeem het einde van hun relatieve vrijheid zou betekenen was het verzet groot. Toen de Hollandse graaf Willem IV met zijn troepen bij Stavoren en Laaxum aan land kwam, werden ze door de woedende bevolking verslagen en verloor ook de graaf zijn leven.
Dat een leger met onder andere ridders in harnas door de bevolking verslagen kon worden, kwam door een flinke dosis geluk en een bevolking die vocht voor hun vrijheid. Toen ongeveer tweehonderd jaar later het verzet ontstond tegen Filip II die met de inquisitie een waar schrikbewind voerde, was het weer de strijd voor vrijheid die een deel van de bevolking de kracht gaf om in opstand te komen. Behalve dat Filip een overtuigd katholiek was, gebruikte hij de katholieke instituties om
eenheid in zijn rijk te creëren. Hij probeerde dit af te dwingen door fanaten macht te geven in het reeds beproefde instrument van de inquisitie. De protestanten werden weggezet als ketters en vervolgd. Het woord ketter is ontstaan uit het Griekse woord katharoi wat 'de zuiveren' betekent en werd gebruikt om de mystiek christelijke stroming van de Katharen te duiden. In de loop der tijd had het woord door de katholieke kerk een negatieve connotatie gekregen en werd het een term om elk tegengeluid te ridiculiseren. Ook in wereldse zin werd het verzet geridiculiseerd en belachelijk gemaakt. Men begon deze mensen geuzen te noemen, wat is
afgeleid van het Franse woord gueux en armoedzaaier of
schooier betekent. Het woord werd al snel net als wappie in onze tijd een eretitel en de oorspronkelijke
bedoeling heeft het niet gediend.
Het middel van de inquisitie was zoals gezegd niet nieuw. Eerder waren de Katharen al slachtoffer geworden van deze geïnstitutionaliseerde vervolging die met angst, verraad en wreedheid onder mom van godsdienst meer een politiek doel diende. Ook na de tachtigjarige oorlog is godsdienst nog lang in wisselende intensiviteit gebruikt om politieke besluitvorming en machtsstructuren te rechtvaardigen. Toen de rol van godsdienst in de loop van de twintigste eeuw steeds meer verschoof en los kwam te staan van de staat en de secularisatie haar intrede deed, werd in hetzelfde proces het geloofssysteem vervangen door een staatsideologie. In Nederland begon men onder invloed van het socialisme te spreken van de verzorgingsstaat en in Angelsaksische landen werd de term nanny state gebezigd. Door de globalisatie werd in een toenemend liberaal klimaat de verzorgende staat langzaam vervangen naar een meer repressief model, met als ideologie en nieuwe 'staatsreligie' het marktmechanisme. De staat had de transfer gemaakt van het confessionalisme, een systeem gebaseerd op godsdienst naar uiteindelijk het geloofssysteem van de vrije markt. Typerend hiervoor zijn de religieuze termen waarin de economie vaak beschreven wordt: 'De economie wil.... - Als de economie het toelaat....'
Een staatsreligie wordt het meest zichtbaar in een totalitaire dictatuur. Het totalitarisme is meer dan een politiek systeem, meer dan een dictatuur, het is bovenal een religie. Alle heil moet verwacht worden van de alom vertegenwoordigde staat en haar ideaal. Het systeem is niet alleen uit op macht en controle, maar eist devotie van haar bevolking. Deze staat verwacht volledig toegewijde gelovigen die als het moet zelfs hun familie willen opofferen. Er mogen geen vragen gesteld worden aan de steeds veranderende regels en de dogmatische onderbouwing daarvan die vaak alle logica tart. Tegenstanders worden verkettert, uitgestoten en uiteindelijk vermoord. In 'De kracht der machtelozen' schrijft Václav Havel: "Het leven in de leugen kan alleen als een constitutionele steunpilaar van het systeem functioneren als men ervan uit kan gaan dat het systeem zelf universeel is; het moet alles omspannen en alles doordringen..." Deze religie is tevens de zwakte van het totalitair systeem. Wanneer een groot deel van de bevolking niet meer 'gelooft', wordt de waan doorbroken. De sovjet dissident Aleksandr Solzjenitsyn schreef: "De cirkel – is hij gesloten? En is er echt geen uitweg? Rest ons nog
maar één ding te doen, te wachten zonder actie te ondernemen? Misschien
gebeurt er dan vanzelf iets? Het zal nooit gebeuren zolang we het
systeem dagelijks erkennen, prijzen en versterken – en ons niet losmaken
van de meest waarneembare aspecten ervan: leugens."
Wat we nu zien gebeuren is de teloorgang van het neoliberaal globalistisch marktdenken. De hoofdrolspelers in dit systeem proberen hun macht te behouden in een transfer naar een totalitair technocratisch systeem met farmaceutische gezondheid, klimaat en de duurzame ontwikkelingsdoelen als ideologische rechtvaardiging en het nieuwe geloof. In haar boek 'Totalitarisme' beschrijft Hannah Arendt hoe Stalin de dictatuur van Lenin omboog tot een totalitaire dictatuur. Om dit te doen moest de samenleving worden omgevormd tot een geatomiseerde en amorfe massa. Hij begon met het 'opruimen' van de bezittende klasse, de middenstand en de boeren, waarna de bureaucratie die had geholpen met het kapot maken van deze groepen zelf aan de beurt kwam. Deze geschiedenis lijkt zich nu te herhalen met de in het oog van volksgezondheid zinloze maatregelen. Hannah Arendt stelt: "Hitler en Stalin waren bendeleiders, uiteindelijk
leidt totalitarisme tot een technocratisch autoritair regime." Ook het buitensluiten, ridiculiseren en marginaliseren van de tegenstand is een veelgebruikte tactiek in totalitaire regimes. Dit zodat het meewerkende deel van de bevolking hun schuldgevoel kan afschuiven op de slachtoffers. 'Ze hebben het er zelf naar gemaakt' is een veel gehoord excuus om het geweten te sussen. Als deze groep dan ook de schuld krijgt van alles wat er mis is en de restricties van de hele bevolking worden afgewenteld op hun gedrag, slaat de onverschilligheid al snel om in haat. Vervolging, moord en ongekende wreedheid is het resultaat wat we kennen in de recente geschiedenis van o.a. het voormalig Joegoslavië en Rwanda. Gaan we van de inquisitie in de middeleeuwen, de Gestapo tijdens de
tweede wereld oorlog naar de BOA's van de nieuwe wereld orde? De woorden
van Hugo de Jong "Wij weten ze te vinden" klinken in dit licht
sinister.
De eerder genoemde Katharen geloofden dat satan, het kwaad de aarde regeert. Zonder dieper in te gaan op de geloofsopvattingen van deze groep christenen die zichzelf overigens geen Katharen noemden en waarvan de geloofsopvatting ook nu nog voortleeft, zien we ook in deze tijd het kwaad zichzelf openbaren. De middelen om mensen te binden en slaaf te maken van een systeem zijn geld, geweld en isolatie.
Volgens de filosoof Emmanuel Levinas die zelf als Jood het concentratiekamp overleefde, is het gelaat het meest sprekende deel van de
ander. De ander is de weerloze en kwetsbare mens die een appel doet op
mijn verantwoordelijkheid. Het gelaat van de ander doet een beroep op
mij, nodigt mij uit tot aandacht en hulp en drukt een gebod uit. In
de neurowetenschap wordt dit wetenschappelijk onderbouwd door het zogenaamde
spiegelneuronensysteem. Dit speelt een essentiële rol in het empathisch
vermogen van mensen en dus ook in de sociaal emotionele ontwikkeling van
kinderen. Door het verbieden van bijeenkomsten, het dragen van gezichtsbedekking en de afstandsregels wordt niet een virus geïsoleerd, maar de mensen. Er ontstaat net als in de Sovjet-Unie onder Stalin een geatomiseerde en amorfe massa. De QR-code zorgt ervoor dat de volgzame mensen worden gescheiden van de vrijheidslievende mensen. Als dan ook nog het zogenaamde 2G systeem wordt ingevoerd, wordt een grote groep vrijheidslievende mensen bewust in armoede gestort omdat ze niet meer in hun levensonderhoud mogen voorzien. Dit met het idee zoals Aristoteles al zei: "Wanneer de ezel honger heeft, kunnen stokslagen hem niet
schelen."
Ondertussen worden ook in Nederland demonstraties tegen dit systeem met harde hand neergeslagen.
In de meeste kerken klinkt de stem van de staat ondertussen luider dan
de stem van het evangelie. Wat in het licht van de geschiedenis niet
onlogisch is. Zoals eerder beschreven hebben religieuze instituties zich in bijna alle regimes
voor het karretje van de staat laten spannen. De maatregelen dwingen mensen langs nauwe
looproutes te lopen, mondkap dragend als teken van gehoorzaamheid,
elkaar vermijdend en ver uit elkaar zittend te luisteren naar de woorden
van het evangelie. Vragen zijn taboe en onderzoek doen alleen de
ketters die nu wappies genoemd worden. Ook aan het volgende kwaad in de vorm van een klimaatcrisis mogen geen vragen gesteld worden.
Onderzoek na onderzoek toont aan dat mondkapjes geen zin hebben, ondertussen wordt breed toegegeven dat het verplicht dragen van deze gezichtsbedekking een gedragsverandering tot doel heeft. Ook in veel kerken wordt toegezien op het naleven van deze maatregel. Paulus beschrijft in zijn brief naar de gemeente in Korinthe naar aanleiding van het begrijpen van de 'heilige boeken' dat het wel lijkt "alsof er een doek over hun verstand ligt". Nu is de context van deze tekst een andere dan de huidige discussie, maar toch dringt de gelijkenis zich op. Om er geen doekjes om te winden, volgt de kerk het evangelie of de staatsreligie en laten kerken zich verblinden voor de waarheid? Toch wel een vraag om over na te denken.
"Wij christenen zijn dus vrij. Wij hebben geen doek voor ons gezicht. Onze gezichten laten iets zien van de hemelse glans van de Heer. Want wij veranderen in nieuwe mensen, wij gaan steeds meer lijken op onze hemelse Heer. Daar zorgt de heilige Geest voor." (2 Korintiers 3:18)